Λέξεις - Διαβάζει ο Ian Curtis

Αυτές οι τελευταίες λέξεις ξυραφιές,

άσκοπα βήματα

Τι να σου δώσω να πάρεις στο ταξίδι σου;

Τι να χαρίσω στα δυο μικρά σου μάτια;

Ναι φοβάμαι... όπως τότε... θυμάμαι και φοβάμαι...

Ένας άυπνος πόνος ανεβαίνει σιγά σιγά....

Χαρούμενες λέξεις,

αποφυλακισμένες έννοιες σε έναν κόσμο γεμάτο χρυσάφι

Κι εσύ έφηβη τρελή μου έκρηξη,

φεύγεις για πάντα να γεμίζεις το κενό

Πορεύεσαι αντίστροφα στο χρόνο

Ζωγραφίζοντας το αιώνιο τέλος μας....

Άστεγες λέξεις

ξαπλωμένες στα κρύα πεζοδρόμια της ζωής

Ψάχνετε τοπο-ψυχές, αγάπες θλιμμένες να κουρνιάσετε

Ζητιάνες λέξεις, γυρολόγοι ζευγαριών που αγκάλιασαν τη λήθη

και γίναν σύννεφα...

πάνω από τους λαβύρινθους των πόλεων.

Φτωχές λέξεις, που ψάχνετε δρόμους και σοκάκια

απάνεμα και σκοτεινά, να κλείσετε τα μάτια και να ονειρευτείτε

όλα τα παιδικά χαμόγελα του ήλιου, που ζεσταίνουν τις καρδιές σας...

Άστεγες, ζητιάνες φτωχές μου λέξεις

Α-ταίριαστες, άναρχες, τρελές κι ερωτευμένες λέξεις -

παράθυρα στα ηλιοβασιλέμματα του ουρανού σου...