Τα βράδυα των τηλεοπτικών ηλεκτροσόκ δύο παιδιά συνήθιζαν να πίνουν την οργή τους μέσα σε ένα ποτήρι γεμάτο γιατί....
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο ... τις ώρες που ο κόσμος βουτούσε μέσα στις σαββατιάτικες πολύβουες και πολύφωτες εξόδους... τα δυο παιδιά επέμεναν να αγγίζουν το ένα το άλλο μόνο με λέξεις βλέμματα, βαθιά μες τις ψυχές τους...
Πάνω σε ένα παγκάκι μέσα στο πάρκο της πόλης σχεδίαζαν μικρές καθημερινές ουτοπίες.... Τον Ισμαήλ να κάνει έρωτα με την Άννα, τον Γιωργάκη να' χει ένα πιάτο φαΐ... τον πατέρα του Γιάννη να έχει δουλειά, μία πόλη γεμάτη φωτιές και όνειρα, κι ένα μεγάλο ταξίδι στις εφτά θάλασσες του κόσμου...
Τα εξαγριωμένα πλήθη της Σαββατιάτικης Πλήξης περνούσαν περιφρονητικά μπροστά από τις μοναχικές συναντήσεις των δυο παιδιών.... με κατεύθυνση την πλησιέστερη μηχανή διασκέδασης και σκοπό τη βουτιά της οργή τους μέσα σε ένα ποτήρι γεμάτο απαγορεύεται... και.... πρέπει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου