Αστραπή
Ήλιος
Ανεμώνα
Γαλαξίες
Νερό
Ζωή
Γέννηση
Μέλι
Ανεμώνα
Αρσινόη
Για πάντα
Ζωή
Αγάπη
Θέληση
Άνεμος
Χάρτινος αετός
Μαριονέτες στα χέρια του φόβου,
άνθρωποι ξεχασμένοι από τα άστρα.
Σε έναν κόσμο απλήρωτων λογαριασμών,
πνίγουν την κραυγή τους.
Ξελεπιάζοντας τις χορδές τους,
στα τραπέζια της μεγάλης σφαγής.
Ένα βράδυ, ένα μαχαίρι, ένα βλέμμα
μια πορεία,
υγρασία...
Κόκκινο φεγγάρι,
μαύρος ο ήλιος.
Ζευγαρώνουν μέσα στα πεδία των μαχών,
κάτω στην κοιλάδα με τους ανεμόμυλους...
Πόση αγάπη μπορείς να αντέξεις ρε φίλε;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
...αγνοώντας την αγάπη δεν υπάρχει ζωή...λίγο απ' τη δική της δύναμη θέλει, η αλλαγή του πόνου σε μέλι..
http://www.youtube.com/watch?v=u9WvVTFTf9w
καληνύχτα..
κόκκινο φεγγάρι...μαύρος ήλιος... ζευγαρώνουν...και γεννούν τα ομορφότερα αστέρια του ουρανού... μαυροκόκκινα...
παλλόμενες καρδιές στο λίκνο του σύμπαντος...
ο πόνος δεν είναι αποτέλεσμα.. δεν είναι συνέπεια.. είναι αφετηρία.. γενεσιουργός αιτία.. μετουσιώνεται στην πιο μεστή δημιουργία.. πολλές φορές νοηματοδοτεί και την ίδια την αγάπη...
αντέχουμε...
αλήθεια, πόση αγάπη μπορεί να αντέξεις ρε φίλε;
αντέχετε...
η γρηγορη αρχη μιας αιωνιας αγαπης ελεγε το ονειρο.εισαι εσυ?
: )
Και πάντα θα υπάρχουν και αυτοί οι εκτός τόπου και χρόνου (ανίατα ερωτευμένοι; πεισματικά αφελείς; φαντασμένοι προβοκάτορες;) που πασχίζουν να μεταλάβουν λίγη από τη ζωή και τα συναισθήματα που μοιράζονται άλλοι, "τρολλάροντας" σε χωρία που δεν τους αφορούν. Φαιδρό.
Και όποιος αντέξει..
Δημοσίευση σχολίου