Ο Δρόμος μας ένα ποτήρι τσέχικη μπύρα
ανάμεσα στα χείλη δύο δακρύων,
που χαμογελούν στον ήλιο.
Ο Χάρτης μας ένα βλέμμα της νύχτας
πίσω από το θόρυβο της βροχής.
Η Πυξίδα μας το όνειρο των παιδιών,
που δε γεννήθηκαν ακόμα.
Αράζω μέσα στο μαύρο δάσος των ματιών σου...
κάτω από τα αστέρια, δίπλα στις πήλινες χούφτες σου...
Καθαρίζω τις πληγές μας...
και βυθίζομαι στα σεντόνια
μέσ τα μικρά κρυστάλλινα χαμόγελα σου...
"Έλα πάμε να φύγουμε από εδώ
μας περιμένουν οι φίλοι,
θα αργήσουμε και έχουμε πολλά να δούμε..."
1 σχόλιο:
δανείστηκα λίγους από τους στίχους σου...
Δημοσίευση σχολίου