Ανήθικο

Θυμάσαι;...
από παιδιά πληγώναμε με το όνομα σου
το πίσω μέρος των τετραδίων μας, ...
Στα πίσω τετράγωνα των μεγαλουπόλεων
γράφαμε στους τοίχους το σύντομα ειπωμένο όνομα σου
... το κρύβαμε καλά μακριά από τη βουή των λεωφόρων....
Στο πίσω μέρος του μυαλού μας,
στα δύσκολα χρόνια των υπεραγορών και του θεάματος
ουρλιάζαμε μόνο το δικό σου όνομα
...φτιαγμένο από θάλασσα, ουρανό και αέρα...

σε κυνηγήσαμε στις παιδικές χαρές...
σε λατρέψαμε στην ποίηση...
σε φλερτάραμε στα πάρκα...

Σε φυλακίσαμε στα πιο όμορφα όνειρα μας...
και σ' αφήσαμε να αγναντεύεις ψηλά από έναν πύργο τα καμμένα μας χωριά...

Θυμάσαι "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ";